Ważnym
elementem naszego każdego dnia i całego życia jest systematyczna aktywność
fizyczna. Jest ona niezmiernie ważna nie tylko w życiu człowieka młodego,
ale również dorosłego. Świadomość o korzystnym wpływie ćwiczeń fizycznych
i konieczności ich praktykowania w celu podtrzymania kondycji sięga najstarszych
dziejów człowieka. Już przed Naszą Erą zadawano wiele pytań, prowadzono
domysły, osobiście praktykowano i formułowano pewne wnioski dotyczące
związku między ćwiczeniami fizycznymi a zdrowiem.
Henryk
Kuński[1] w
swojej książce wspomina o Herodicusie (480 r. p.n.e.), który jako jeden
z pierwszych lekarzy uważał, że pomocne w leczeniu niektórych chorób jest
wykonywanie ćwiczeń fizycznych. Jednak jego ćwiczenia były za bardzo natężone, dlatego zamiast
uzdrawiać powodowały jeszcze więcej szkód u pacjentów niż sama choroba. Jego
teorii był przeciwny Hipokrates (uczeń
Herodicusa), który promował bezpieczniejsze formy ćwiczeń fizycznych. Należały
do nich m.in.: spacery, marsze, biegi. Uważał, że natura (gr. physis) w czasie choroby sama leczy, a
lekarz może pełnić wyłącznie funkcję pomocnika. Z tego względu bardzo cenił
wszystkie rodzaje naturalnego lecznictwa. Z czasem promowanie
zdrowia, z czym wiąże się dbanie o dobrą kondycję fizyczną, nabierało
coraz większego znaczenia.
Powszechnie
wiadomo, że najskuteczniejszym czynnikiem zapobiegającym chorobom
cywilizacyjnym (m.in. otyłości,
osteoporozie, chorobom układu krążenia) jest systematyczna
aktywność fizyczna oraz prowadzenie zdrowego trybu życia. Nieodłącznym tego elementem jest
racjonalne odżywianie się, utrzymywanie odpowiedniej masy ciała, higiena
fizyczna i psychiczna. Poza usprawnianiem ciała jest też korzyść dla ducha
– uwalnianie endorfiny (hormonu szczęścia), dzięki której mamy dobre
samopoczucie. Lecz czym tak naprawdę jest sam trening, a czym jest trening
zdrowotny i na czym polega?
Jak podaje Andrzej Krawański słowo trening oznacza „wszelką aktywność
w kierunku zmiany dotychczasowych zachowań mających na celu utrzymanie,
bądź poprawę zdrowia, (…)gdyż wymaga intensywnych ćwiczeń mających na celu
uzyskanie pewnej nowej sprawności działania naszego organizmu, czy to w sferze psychicznej
czy fizycznej.”[2]
Natomiast
trening zdrowotny (ang. health-related training),
według Henryka Kuńskiego to „(…)świadomie kierowane działanie polegające
na celowym wykorzystaniu ściśle określonych co do formy, intensywności i
częstotliwości ćwiczeń fizycznych dla uzyskania efektów fizycznych
i psychicznych przeciwdziałających obniżeniu się, a następnie stabilizujących
na optymalnym poziomie możliwości przystosowawcze organizmu, szczególnie do
długotrwałego wysiłku fizycznego.”[3] W
skrócie można powiedzieć, że trening zdrowotny jest procesem, który daje
ludziom możliwość zwiększenia kontroli nad swoim własnym zdrowiem, utrzymanie
jego kondycji na dobrym poziomie lub jego poprawę.
Cel każdego działania jest
poprzedzony potrzebą danego człowieka. Dla ułatwienia podjęcia treningu
zdrowotnego również zostały ujęte trzy podstawowe cele.
1. „Kreacja
zdrowia uzyskiwana m.in. poprzez:
·
Poprawę lub zachowanie zadawalającego
poziomu wydolności fizycznej;
·
Stabilizację optymalnego ciężaru ciała;
·
Zachowanie zadawalającej siły mięśniowej
stabilizującej stawy, zwłaszcza stawy kręgosłupa;
·
Zwiększenie dopływu dodatnich bodźców,
związanych z ćwiczeniami fizycznymi dającymi poczucie wzrastającej lub
utrzymującej się na zadawalającym poziomie sprawności własnego ciała;
·
Powysiłkowy efekt endorfinowy;
·
Wzrost lub utrzymanie się dostatecznego
poziomu nieswoistej odporności przeciwzakaźnej.
2. Zapobieganie
powstawaniu lub rozwojowi chorób cywilizacyjnych, w tym głównie choroby
niedokrwiennej serca i chorób metabolicznych, m.in. poprzez:
a. Poprawę
sprawności układu krążenia w postaci:
·
Zmniejszania częstotliwości skurczów
serca w spoczynku i podczas określonego wysiłku zwiększenia rzutu serca i
maksymalnej pojemności minutowej serca;
·
Zwiększenia maksymalnej różnicy
tętniczo-żylnej wysycania krwi tlenem;
·
Zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi;
·
Zwiększenia kurczliwości mięśnia
sercowego i udoskonalenia krążenia wieńcowego;
·
Pomniejszenia zużycia tlenu przez
mięsień sercowy;
·
Poprawę
i stabilizację wydolności tlenowej.
b. Poprawę
metabolizmu lipidowego (wzrost HDL-chol we krwi).
c. Występowanie
u osób trenujących skłonności do higienizacji żywienia, głównie w kierunku
ograniczenia nadmiernie konsumowanych pokarmów, a w tym tłuszczów.
d. Tendencję
do zmniejszania liczby wypalanych papierosów lub zaprzestania tego nałogu przez
osoby trenujące.
e. Zmniejszenie
nasilenia negatywnego „frustracyjnego” stresu psychicznego.
3. Rehabilitacja
i leczenie chorób m.in.:
·
Układu krążenia;
·
Metabolicznych;
·
Nerwic;
·
Narządu ruchu.”[4]
Aby
trening zdrowotny przynosił oczekiwane rezultaty niezbędne jest przestrzeganie
zasad, które zagwarantują nam skuteczność ćwiczeń. Poniżej przedstawię podstawowe
zasady treningu zdrowotnego.
Podobnie
jak w przypadku wielu czynności (np. nauki) najważniejsza jest systematyczność.
Częstotliwość treningu zdrowotnego nie powinna być mniejsza niż dwa razy w tygodniu przez cały rok.
Jednak zalecaną ilością są 3-4 sesje tygodniowo.[5]
Wytrzymałość kształtujemy poprzez dobranie odpowiednich ćwiczeń dla naszych
możliwości fizycznych i psychicznych. Czas
wykonania jednego z nich powinien trwać 6 - 10 minut bez
przerwy (np. marsz, marszobieg, bieg, pływanie, kolarstwo, skakanka, aerobic,
bieg w miejscu). Przy wykonywaniu tych ćwiczeń powinny być zaangażowane
duże grupy mięśniowe.[6] Cały trening powinien trwać od 30 do 40 minut. Osoby o znacznej wytrzymałości
i wysokiej kondycji mogą wydłużyć ten czas do 60 minut lub dłużej.
Podobnie jak czas trwania sesji treningu zdrowotnego także jego
intensywność zależna jest od: stanu zdrowia, wieku, kondycji i warunków atmosferycznych.
Bicie serca, tętno jest oznaczane skrótem HR (z ang. heart rate). Ilość uderzeń serca na
minutę pozwala określić, jaką człowiek ma kondycję. Skrótem HR określa się
tętno spoczynkowe, natomiast HRmax – tętno maksymalne. HRmax wyznacza się za pomocą prostego wzoru: 220 – wiek osoby ćwiczącej. Dla przykładu:
osoba w wieku 40 lat ma HRmax równe 180, ponieważ 220 – 40 (lat)
= 180, które stanowi 100% jego możliwości.[7]
Dlatego też intensywność powinna kształtować się w przedziale od 30% HRmax dla osób schorowanych
i starszych do nawet 70% HRmax
dla osób zdrowych i młodych. [8]
Istotną kwestią
każdego treningu zdrowotnego jest racjonalne przeprowadzanie ćwiczeń. Każda
aktywność fizyczna powinna dostarczać nam samych korzyści, a nie niepotrzebnych
problemów, takich jak różnego rodzaju kontuzje. Dlatego wszystkie powyższe
elementy, jak: częstotliwość treningu, czas każdej sesji, intensywność
wykonywanych ćwiczeń powinny być ściśle przestrzegane. Przy wszystkich formach
aktywności fizycznej wskazane są konsultacje i porady udzielane przez lekarza,
zwłaszcza dla ludzi po 40. roku życia.
Trening zdrowotny mimo swoich wielu walorów
zdrowotnych wiąże się również z ryzykiem niekorzystnego wpływu na zdrowie.
Na aspekt ewentualnego zagrożenia dla zdrowia składa się otoczenie, w którym wykonywany
jest trening zdrowotny oraz dobranie nieodpowiednich dla siebie ćwiczeń
przez brak świadomości o swoich chorobach lub przez bagatelizowanie problemu.
Osoby dorosłe przed rozpoczęciem
treningu zdrowotnego powinny bezzwłocznie udać się do lekarza, aby zdobyć
informacje o aktualnym stanie swojego zdrowia, o zaleceniach
i ewentualnych przeciwwskazaniach. Lekarz powinien wydać opinię, w której
będzie zawarta rzetelna informacja o stanie zdrowia pacjenta oraz propozycja, co
do rodzajów ćwiczeń i intensywności treningów. Jest to niezwykle ważne, by
aktywność fizyczna nie stała się przyczyną wszelkich dalszych problemów
zdrowotnych. Kolejną istotną rzeczą jest uważne kontrolowanie funkcjonowania
swojego ciała, a dokładniej jak zachowuje się w stanie spoczynku i podczas
aktywności fizycznej. Diagnoza lekarza to jedno, ale kto lepiej będzie wiedział
jakie czynności sprawiają nam trudność, a które są dla nas bezproblemowe, jak nie my
sami. Osoby dorosłe dobierające dla siebie program ćwiczeń powinny brać pod
uwagę: płeć, wiek, kondycję zdrowotną („wydolność fizyczną”). Porady lekarskie,
samoobserwacja w połączeniu z poradnikami zawierającymi informacje o formie
i intensywności ćwiczeń są wystarczające do stworzenia własnego planu
treningów. Mimo wszystko należy pamiętać, że najbardziej istotna
informacja jaką powinniśmy otrzymać od lekarza powinna dotyczyć ewentualnych
przeciwwskazań do wykonywania intensywnych ćwiczeń. [9]
Do kategorycznych przeciwwskazań do
wykonywania intensywnych ćwiczeń należą: „choroba niedokrwienna serca
powodująca ból dławicowy przy minimalnej aktywności ruchowej i wczesny okres po
przebyciu zawału mięśnia sercowego, wady zastawkowe serca (nabyte i wrodzone),
znaczne powiększenie serca w przebiegu wielu chorób mięśnia sercowego, nasilone
zaburzenia rytmu serca; niewyrównana cukrzyca, nadciśnienie tętnicze nie
podlegające wpływom leczenia, nadmierna otyłość; ostre postacie chorób
infekcyjnych.”[10]
Omawiając
trening zdrowotny należałoby również wspomnieć o wielu korzyściach płynących z
jego stosowania. Systematyczne wykonywanie ćwiczeń fizycznych stanowi podstawę
do wzrostu wydolności fizycznej organizmu. Dzięki temu człowiek jest zdolny
do wykonywania długiej, intensywnej pracy fizycznej. Regularność wykonywania ćwiczeń fizycznych przyczynia się
do wzmocnienia mięśni i kości. Odpowiednio dobrane ćwiczenia
do naszego aktualnego stanu zdrowia mogą prowadzić do stopniowego
zwolnienia spoczynkowej częstości skurczów serca, co prowadzi do bardziej
ekonomicznej pracy układu krążenia. Stosowanie treningu zdrowotnego umożliwia
ustabilizowanie masy ciała, do czego przyczynia się umiarkowana
intensywność ćwiczeń, która sprzyja pracy tlenowej. Dlatego też w czasie treningu spalamy przede wszystkim tkankę
tłuszczową. W efekcie w organizmie zostaje mniej LDL, czyli tzw. „złego”
cholesterolu, a zostaje więcej HDL, czyli „dobrego” cholesterolu.
Systematyczna aktywność fizyczna przyczynia się również do wzrostu odporności
układu immunologicznego oraz braku infekcji ze strony układu oddechowego.
Trening zdrowotny jest procesem umożliwiającym ludziom
zwiększenie kontroli nad swoim własnym zdrowiem, utrzymanie jego dobrego
poziomu, bądź jego poprawę. [11]
Pomimo
wielu pozytywnych aspektów, które niesie ze sobą stosowanie treningu
zdrowotnego istnieje dość długa lista względnych przeciwwskazań do jego
praktykowania. Do przeciwwskazań zalicza się: cukrzycę wyrównaną
przez insulinę, wczesny okres po krwotoku wewnętrznym, choroby nerek
(przewlekłe i ostre), niedokrwistość poddająca się leczeniu, ale jeszcze nie
wyrównana; ostre i przewlekłe stany układu oddechowego, utrudniające oddech
nawet po niewielkich wysiłkach; podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, choroby
naczyń obwodowych kończyn, wywołujące ból podczas ruchu; przewlekłe
zapalenie stawów, wymagające leczenia przeciwbólowego; przewlekłe choroby
infekcyjne, choroby przebiegające drgawkami (nie w pełni poddające
się leczeniu).[12]
autor: Marzena
[1] H. Kuński, 1997, Promowanie zdrowia. Podręcznik dla studentów
wychowania fizycznego i zdrowotnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego,
Łódź, s. 25.
[2] A. Krawański,
1999, Społeczna edukacja prozdrowotna w
procesie szkolnego wychowania fizycznego, Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne,
nr 1.
[5]http://www.fit360.pl/artykuly/poradnik-treningowy/trening-zdrowotny-osob-doroslych-i-jego-definicja/ [z dnia 19.05.2012 r.]
[8]http://www.fit360.pl/artykuly/poradnik-treningowy/trening-zdrowotny-osob-doroslych-i-jego-definicja/ [z dnia 19.05.2012 r.]
Fajny artykuł
OdpowiedzUsuńSeniorzy tak samo jak i osoby młodsze muszą mieć zapewnioną aktywność fizyczną. Wiadomo, że nie na takim samym poziomie lecz powinni się ruszać. Dlatego jak byłam opiekunką osoby starszej dzięki https://www.carework.pl/praca/opieka-niemcy to starałam się zapewnić podopiecznemu tyle ruchu ile mu było potrzebne. TO jest bardzo ważne.
OdpowiedzUsuńJak najbardziej takie rzeczy są ważne, ale muszą być przeprowadzane przez osoby do tego odpowiednio przeszkolone. Moim zdaniem warto zapewnić opiekę osobom starszym http://goldcare.com.pl/ gdyż oni tego po prostu bardzo potrzebują.
OdpowiedzUsuń